دعوای ابراهیم نبوی و نیک آهنگ کوثر دارد جدی تر و آشکار تر میشود... بعد از کارتونی که هفتهٔ پیش نیک آهنگ از نبوی کشید ( پائینتر را ببینید)، ابراهیم نبوی هم امروز در برنامه تلویزیونی خوب صدای امریکا به نام «
پارازیت» اعلام کرد که با نیک آهنگ مسئله دارد، و بعد هم گفت مسئله شان «شخصی» است و نمیخواهد آن را در ملاء عام توضیح بدهد.
به هر حال مسئله شان چه هست را فقط خودشان میدانند و خدا و شاید هم یکی دو نفر دیگر، اما این وسط من اگر قرار بود طرف بگیرم طرف نیک آهنگ را میگرفتم، چون کلا به نظر میرسد کمتر از خودش متشکر باشد، و کمی هم آدم با اخلاق تر و کم خشونت تری هست به نظرم (
مصاحبهٔ نبوی با بنی صدر هنوز توی ذهنم مونده)، و ضمنا سابقه بسیجی هم ندارد تا جائی که من خبر دارم (نه اینکه سابقه بسیجی بودن به خودی خودش انسان را غیر قابل احترام کند، بخصوص که سالها پیش بوده باشد، اما جائی هم عرض کردم، طعم گس بسیجیّت که اینجا و آنجا بیرون میزند کمی توی ذوق آدم میخورد)، و مردم را هم دچار اسب تروا هم نکرده (بله، خودم کردم که لعنت بر خودم باد، ولی باز هم...) و بعدش هم نگفته دستم درد نکند خوب کاری کردم (جدی میگم،
این ویدئو را ببینید که نبوی میگه هرکس موجب شد ۲۲ بهمن مردم جمع نشوند خوب کاری کرده دستش درد نکنه!). اوه، تا یادم نرفته، در ضمن نیک آهنگ مردم و فعالین خارج از کشور را هم عوضی و از این دست نامها خطاب نکرده است...
اما خوب، من که اهل طرف گرفتن در دعوای مردم نیستم، پس اجازه بدهید طرف نگیرم و فقط مدارک را ارائه بدهم و سریع از خدمت مرخص بشوم.
ببینید، این کاریکاتوری هست که نیک آهنگ از یکی از خدایان المپ نشین اصلاح طلبها، یعنی جناب مهاجرانی، تازان بر خر مراد (نه، اون یه اسب ترواست! نه، اون ابراهیم نبویه!) کشیده بود:
(که البته من هم با اون قسمت پولهای سبزش مخالفم).
و این هم کلیپ کوتاهی از برنامه «پارازیت»، آنجا که نبوی اعتراف میکند با نیک آهنگ مسئله شخصی دارد:
فعلا با اجازه.
پ.ن.
دوستان گرامی لطف کرده اند و در بالاترین و اینجا نظرات زیادی در مخالفت و موافقت با این متن گذاشته اند، و بی شک نظرهای تک تک شما دوستان اهمیت دارد و شایسته پاسخ است، اما از آنجا که سیستم نظر دهی بلاگر متاسفانه اجازه پاسخ دادن جدا جدا را به راحتی نمیدهد، و نیز از آنجا که بعضی «تم» های خاص در بسیاری از نظرات شما عزیزان تکرار شده است اجازه بدهید به چند نکته اینجا اشاره کنم به عنوان پاسخی به نظرات شما.
اول، به طور کلی عرض کنم که دلیل اصلی من برای اشاره به تنشی که بین جناب ابراهیم نبوی و همفکرانشان از قبیل آقای مهاجرانی و جناب نیک آهنگ کوثر و کسانی که افکارشان با ایشان نزدیکتر است به وجود آمده است این است که این تنش در نظر من تا حد زیادی طبیعت سیاسی و اجتماعی دارد، و تقریبا میتوان آن را یک تجلی دانست از دو گروه بندی کلی که این روزها بین گروههای معترضی که در جنبش سبز کنار هم آمده اند انجام میگیرد. اگرچه این گروه بندی ها در مقاطع مختلف طی یکسالی که از عمر جنبش گذشته تحت نامها و بهانه های مختلفی نمودار شده اند، اما به طور بسیار کلی شاید بشود گفت که اصل و شالوده این گروه بندی برمیگردد به این سئوال که آیا یک فرد یا گروه خاص به امکان ادامه اعتراض در چارچوب قانون اساسی جمهوری اسلامی و بخصوص در تحت اصل ولایت فقیه معتقد میباشد یا خیر (و البته نیز اینکه آیا حاضر به اعلام صریح و واضح چنین موافقت یا مخالفتی هست یا خیر).
من معتقدم که این تنش و تضاربی است که باید حتما و هرچه سریعتر مورد بحث و گفتگوی مستقیم، باز، آزاد و عمومی در رده های مختلف جنبش قرار گیرد، و معتقدم بسیاری از تنشهائی که بخصوص بین گروههای منتسب به «اصلاح طلبان» و دیگرانی که خود را به آنها منسوب نمیدانند ایجاد شده است نمود و تجلی هائی از این تفاوت بنیادین هستند، و اگر این مسئله هرچه زودتر مورد بحث و گفتگوی مستقیم و صریح و در مقابل افکار عمومی قرار نگیرد، این تنش ها میتوانند با لرزه های مداوم محسوس و نامحسوسی که ایجاد میکنند به مرور زمان پیوندهای درونی جنبش را سست و همبستگی ملی را در مقابل رژیم کودتا به خطر بیاندازند.
بنا بر این، از آنجا که معتقدم این اختلافات بایستی هرچه زودتر به «سطح» کشانده شوند، و از آنجا که یکی از نمودهای این تنش و تضارب را در تنشهای بین ابراهیم نبوی و همفکرانش با نیک آهنگ کوثر و همفکرانش تشخیص داده ام، تصمیم به نوشتن این متن کردم تا به نوبه خودم به نوعی عمومی تر و روشن تر شدن این بحث کمک کرده باشم.
به عبارت دیگر، اگرچه ضمن متن فوق این را روشن کرده ام که شخصا خود را به کدام تفکر نزدیکتر و راحتتر احساس میکنم، اما در عین حال سعی کرده ام این نکته را نیز ابراز کنم که بحث و تضارب از نوع این از یکطرف لازم است و مفید است، و از طرف دیگر نیازی نیست به عنوان نوعی جنگ و تخریب تعبیر گردد. امیدوارم دوستانی هم که در نظرات اینجا یا در بالاترین چنین برداشتی از متن من کرده اند در تعبیرات خود تجدید نظر کنند و انصاف بدهند که چیز مخربی در متن من وجود ندارد، بلکه خواندن چنین متن ساده ای به عنوان یک متن مخرب یا مضر و غیره بیشتر نشان دهندهٔ عکس العمل تند و عدم تحمل برخی از دوستان است در قبال تضارب افکار و آراء و انتقاد از یکدیگر.
با تشکر مجدد از همه شما دوستان.
-- صادق رحیمی
