۱۳۸۷ شهریور ۲۰, چهارشنبه

بازتاب منفی سانسور کتاب تحقیقی در مورد خلیج فارس توسط امارات در جامعه اکادمیک


طبق گزارشی که توسط Times Higher Education منتشر شده است، دولت امارات کتاب جدیدی را که به تازگی توسط انتشارات دانشگاه کلمبیا و بر اساس تحقیقات دکتر کریستوفر دیویدسون، پروفسور روابط بین الملل در دانشگاه دورهام انگلستان و مشاور سابق دولت امارات، در مورد تاریخ دوبی در خلیج فارس به چاپ رسیده است سانسور، و فروش ان را ممنوع اعلام کرده است .

دکتر دیویدسون نویسنده کتاب «دوبی: شکنندگی موفقیت» از این سانسور ابراز تاسف میکند، و میگوید اینگونه برخوردها با مطالب علمی موجب دلسردی محققان از کار در کشورهای منطقه خلیج فارس میگردد. پروفسور دیویدسون در کتاب خود به شرح وضعیت شکننده دوبی و پیشرفت های سریع آن پرداخته است، و تشریح کرده است ‌ که چگونه رو به زوال رفتن پول های ناشی از نفت در منطقه و افزایش احتیاج بازار های دوبی به سرمایه گذاری خارجی دولت امارات را به اجرای اصلاحات اجتماعی و اقتصادی مجبور خواهد کرد که میتوانند در دراز مدت حقانیت ایدئولوژیک ، مذهبی و فرهنگی رژیم حاکم بر امارات را به چالش های جدی بکشند. کتاب دکتر دیویدسون همچنین به تحلیل روابط غیر راحت دوبی با شرکای اماراتی آن میپردازد، و به جذابیت بازار های آزاد دوبی برای فعالیت مالی انواع گروههای مجرم و همچنین تروریست ها نیز اشاره میکند.

دکتر فیصل دوجی، پروفسور تاریخ در دانشگاه New School نیویورک، که خود یکی از مرورگران کتاب قبل از نشر آن بوده است نیز از این سانسور ابراز تعجب کرده است و آن را نشانگر‌ تلاش شرکتهای اقتصادی دانسته است برای جلوگیری از گسترده شدن اطلاعات منفی در مورد دوبی و امارات.

پرفسور دیویدسون میگوید "این اتفاق نادری است که کتابی تحقیقی که توسط یک انتشارات اکادمیک مثل دانشگاه کلمبیا منتشر شده، و بنابراین کیفیت محتوی آن قبل از انتشار توسط چندین محقق بررسی شده است مورد سانسور قرار بگیرد. " و ادامه داد، "این موضوع کار را برای محققینی که علاقه مند به سفر و انجام تحقیقات در این کشور هستند مشکل میکند، چرا که اینجا اگرچه به نظر میرسد آزاد باشی تا را جع به هرچه خواستی صحبت کنی، اما نه در مورد دولت و موضوعات اصلی داخل کشور . این طرز فکر به خود این کشور ها لطمه میزند"


با تشکر از دکتر ملکی برای اشاره به این مقاله .

۱۳۸۷ شهریور ۱۶, شنبه

توالتی به نام کلیسا


یک هفته ای میشود که به خانه جدید کوچ کرده ایم . بگذریم که هنوز بعد از یک هفته اتاق نشیمنمان به حیاط بار انداز ایستگاههای درشکه دوران رضا شاه میماند، و بگذریم که احتمالا تا سه چهار هفته دیگر هم همینجوری خواهد ماند چون فعلا هر دوتامون خیلی سرمون شلوغه . ولی یک چیز غریبی توی این خونه جدید کشف کردم که حقاً نمیشه ازش گذشت، اونم مستراح جدیدمونه، مستراحی به اسم «کلیسا»!

میدونم باور کردنش سخته، خودم هم اول فکر کردم شوخیه. فکر کردم کسائی که قبلا اینجا بودند برای مزاح اینو درست کردند. ولی نه, مزاحی در کار نبوده. از قرار در این بلاد کفر یک کمپانی وجود دارد به نام «کلیسا» که کارش ساختن نشیمنگاه مستراح فرنگی است. به علاوه، یک عکس از این نشیمنگاه لامذهب رو هم همینجا پای صفحه پیوست میکنم که کسی فکر نکنه دروغ میگم یا شوخی میکنم.

با خودم فکر میکردم واقعا چقدر فرق داره این داستان با وضعیت و مقام مذهب توی ایران، یا توی بقیه کشور های مسلمون . فکرش را بکن، اگر توی ایران یه روز یه مستراحی پیدا بشه با مارک "مسجد" مثلا ؟! شکی ندارم که شاید دویست سال پیش همینجا یا توی اروپا هم به هیچ وجه امکان نداشت کسی یه مستراحی درست کنه اسمش رو بذاره کلیسا و روش هم بنویسه، و چهارصد سال پیش اگر کسی اینطور کاری میکرد به احتمال زیاد سزایش مرگ بود. چه شده که امروزه یه کمپانی تولید مستراح فرنگی میتونه رسما و علنا اسم خودش رو بذاره "کلیسا" و هیچ اتفاقی هم نیافته، هیچ بلائی سر صاحباش و کارگراش نیاد، و توی خونه های ملت هم از توالتهائی به اسم "کلیسا" استفاده کنند ؟