☚ «هفته دموکراسی» را گرامی بشماریم

تظاهرات خرداد هشتاد و هشت را بایستی در خاطرهٔ تاریخی خود ئبت کنیم و به حافظه جمعی بسپاریم، چون این تظاهرات اولین نمود عملی رفتار خود جوش و بالغانه درمسیر تلاش تاریخی مردم ایران است به سوی مفهوم دموکراسی و حاکمیت مردم بر سرنوشت خود به عنوان مردمی که حق و شعور اجتماعی لازم و کافی برای در دست گرفتن سرنوشت خود را کسب کرده اند.

پیشنهاد نامگذاری این هفته به نام هفتهٔ دموکراسی را جائی (در این وبلاگ) خواندم، و معتقدم پیشنهادی است خوب، مهم و در خور توجه، و توصیه میکنم وبلاگ نویسهای دیگر هم استقبال کنند تا این پیشنهاد را به اطلاع عمومی برسانیم.

حقیقت اینست که تظاهرات و حرکتهای اجتماعی خرداد هشتاد هشت نه تنها بزرگترین و گسترده ترین حرکتهای پس از انقلاب سال پنجاه و هفت به شما میآیند، بلکه از بسیاری جهات و به دلایل محکم مختلفی میتوان این حرکت را اولین حرکت خودجوش و به معنای واقعی دموکراتیک در تاریخ ایران محسوب داشت. میگویم «به معنای واقعی» دموکراتیک، از این لحاظ که تفاوت اصلی این حرکت با جنبشها و تظاهرات و قیامهای قبلی، هرچند که آنها نیز در مسیر دموکراسی بوده باشند، اینست که این قیام زائیده از رهبری خاصی نیست، و مثلا در مقایسه با جنبش ملی کردن نفت، که در آن تنها عده معدودی که «رهبری» فکری و سیاسی جنبش را بر عهده داشتند تصویر روشنی از یک مدل دموکراتیک را در ذهن داشتند، در قیام خرداد هشتاد و هشت توده های شرکت کننده در تظاهرات عملا از معنی و بار دموکراتیک جنبش اجتماعی خود «خود آگاه» هستند.