عذر خواهی رسمی دولت آمریکا در مورد جنایت «علمی» که شصت سال پیش در گوآتمالا انجام گرفت

شاید باور کردنش برایتان مشکل باشد، اما در سالهای دهه چهل میلادی محققین «خدمات بهداشت عمومی - Public Health Service» دولت ایالات متحده با پشتیبانی مالی رسمی از ارگانهای علمی عمده آمریکائی از جمله «موسسه ملی بهداشت - National Institute of Health»، و تحت عنوان خدمت به بهداشت عمومی دست به جنایت عجیب و باورنکردنی زدند: آنها در طی یک پروژه حساب شده، زندانیان گوآتمالائی را به بیماری «سفلیس» مبتلا ساختند تا بتوانند تاثیر استفاده از پنی سیلین (که تازه به بازار عرضه شده بود) بر بیماری سفلیس را بررسی کنند.

اما داستان به همانجا نیز ختم نگشت و حدود بیست سال پس از آن نسخه دیگری از این داستان غم انگیز و غیر انسانی بار دیگر توسط گروهی از همان «محققان» و با پشتیبانی مالی همان موسسات رسمی علمی و دولتی، اینبار در خود ایالات متحده تکرار شد: در دهه شصت میلادی، در ایالت آلاباما، طی پروژه ای که اکنون به نام «تاسکیگی» (Tuskegee، نام محلی که این پروژه در آن انجام گردید) معروف شده است، محققان سازمان خدمات بهداشت عمومی دولت با پشتیبانی موسسه ملی بهداشت و دیگر مراکز علمی 399 نفر از مردان بی بضاعت سیاهپوست را که دچار بیماری سفلیس بودند اگرچه تحت عنوان «معالجه» جمع کرده بودند اما با استفاده از «دارونما» (placebo) به جای داروی واقعی، بیماری آنان را به حال خود رها کردند تا از آن به عنوان فرصتی برای مطالعه «پیشرفت بیماری سفلیس در حالت طبیعی بدون مداوا» استفاده کنند (برای جزئیات بیشتر اینجا را ببینید).

گفتنی است که پروژه تاسکیگی علیرغم رجوع و اعتراضات افراد مختلف به نهادهای دولتی، تنها در سالهای 70 و پس از آنکه برخی آن حکایت را به مطبوعات کشاندند متوقف شد، اگرچه امروزه در اغلب موسسات آموزش عالی امریکا مطالعه تاریخ زشت آن داستان به عنوان نمونه ای آموزشی در زمینه اخلاق تحقیق برای محققان علوم پزشکی اجباری است.

اما موضوع «تحقیقات» سفلیس در زندانهای گوآتمالا شناخته شده نبوده و تنها همین تازگی توسط دکتر «سوزان ریوربی» محققی در «کالج ولزلی» در ایالت ماساچوست، به مطبوعات و آگاهی عمومی رسیده است (مقاله ایشان در این مورد هنوز چاپ نشده و در دست چاپ در ژورنال علمی Policy History است، نسخه پیش چاپ آن را میتوانید از این لینک دانلود کنید).

مقاله ای که در ماه ژوئیه (جولای) سال 1972 در صفحه اول روزنامه نیویورک تایمز چاپ شد و جنایت تاسکیگی را برای اولین بار به اطلاع عموم رساند را میتوانید در پائین همین صفحه ببینید.