خیلی دردم می آید. انگار خودم را اعدام کرده اند...

حرف امروزم از خودم نیست، یک کامنت دردآلود است که یک نفر زیر لینکی در مورد اعدام شدن شهلا جاهد و نقش زشتی که ناصر محمد خانی در آن بازی کرده گذاشته، اما آنقدر این کامنت قوی و گویاست که نتوانستم از کنارش بگذرم و با اجازه صاحبش میخواهم اینجا تکرار کنم آن را تا همه ببینند و بدانند که شاید شهلا جاهد قربانی «عدالت» اسلامی شده باشد و جانش را از دست داده باشد، و شاید ناصر محمد خانی هم نفس آسوده ای کشیده باشد و گفته باشد «خوشحالم که همه چیز به خوبی و خوشی تموم شد»، اما در دادگاه قضاوت مردم ایران این محمد خانی است که محکوم شده است، و در ذهن بی قصور تاریخ بی شک جای نقشهای مثبت و منفی متفاوت خواهند بود، شهلا به عنوان یک زن بی پناه و قربانی و محمد خانی و حکومت پدرسالار پشتیبانش به عنوان جانیان بی انسانیت و بی عشق در خاطره تاریخ خواهند ماند.

کامنت این بود:

من خیلی دردم می آید. انگار خودم را اعدام کرده اند.

انگار من بودم که با ناباوری به سوی چوبه دار می روم. و آن نا مرد، آن بی همه چیز، آن کثافتی که باعث مرگ دو انسان شد، هنوز زنده و راحت به دنیای کثیف خودش، به دنیای فوتبال کثیف بر می گردد.

من هم مثل شهلا نوجوان که بودم عاشق فوتبال بودم، از بین آنها مثل شهلا یکی را می پرستیدم، من هم در آرزوی دیدن او، داشتن او، یک امضای او می سوختم، و این شهلا بود که بین همه ما دخترانی که عاشق فوتبالیست های کثیف می شوند، فدا شد... می توانستم من باشم.. می توانستی تو باشی.

فقط کافیست خود را جای دختران نوجوانی بگذاری که در دهه 50 هیچ سرگرمی نداشتند، هیچ عشقی، هیچ سرگرمی ای... و آن زن فدای هوس شد... فدای هوس این مردانی که جز هوس خود چیزی نمی شناسند...

خدایا شکرت ، نه به خاطر اینکه شهلا مرد و ما زنده ایم -که با این مملکت زن کش، روزی هزار بار می میریم- بلکه به خاطر اینکه اسیر هوسهای کثیف آنها نشدم. اینکه در لب دره، سقوط نکردم... اینکه دچار "عدالت اسلامی" جمهوری اسلامی نشدم.

لعنت به تو جمهوری اسلامی. لعنت به تو اسلام، و لعنت به تو ناصر محمدخانی فوتبالیست جمهوری اسلامی...

-----
پ.ن.:‌ امروز، جمعه سوم دسامبر، برنامه پارازیت از تلویزیون صدای امریکا هم ناصر محمد خانی را به عنوان «شخصیت زشت هفته» انتخاب کرد، یکنفر هم کلیپش را روی یوتیوب گذاشته که خدمتتان نقل میکنم: