اعتصابات بایستی از دانشگاه شروع شوند

یکی دو سال پیش, درست بعد از انتخابات دهم وقتی اعتراضها شروع شده بود جائی صحبت از اعتصاب و بستن دانشگاهها کردم، و هنوز از خاطرم نمیرود چطور توسط بسیاری از بچه های دانشگاهی در ایران مورد حمله قرار گرفت این پیشنهاد، منطقشان هم این بود که بستن دانشگاه به ضرر دانشجوهاست نه به ضرر رژیم. البته آن روزها بچه های ما هنوز تجربه های یکی دو سال گذشته را از سر نگذرانده بودند، و هنوز محرک اصلی شان هم عوض شدن رژیم نبود، به عبارت دیگر هنوز منطق اصلاح طلبی فرمانروای ذهن جوانان در جمهوری اسلامی بود.

اما حالا دیگر خیلی از همان بچه ها آن معصومیت و رویاهای اولیه شان را از دست داده اند و واقعیت تلخ را چشیده اند که تحت این رژیم منطق اصلاح طلبی به جائی نخواهد رسید و به جز تعویض کامل و اساسی سیستم حاضر هیچ هدفی قادر به رساندن ما به تغییراتی که خواهانش هستیم نخواهد بود.

یکی از عملی ترین و منطقی ترین مبارزاتی که به نظر میرسد حتما بایستی مورد مشورت گروهی و هرچه زودتر مورد عمل قرار بگیرد اعتصابات دانشگاهی است. من به تمام دوستان پیشنهاد میکنم این مسئله را در سطح‌ هرچه گسترده تر در جمع های خود مورد بحث قرار دهند تا هرچه زودتر زمینه ذهنی و اجتماعی آن فراهم گردد.

بخصوص آن دسته از دوستان دانشگاهی که بعضا گلایه میکنند که چرا اصناف و کارگران اعتصابات را آغاز نمیکنند، لطفا به این فکر کنید که چرا اعتصابات نبایستی از دانشگاهها شروع گردند؟ همه مان خوب میدانیم که این انقلاب و مبارزه بیشتر از اینکه یک انقلاب برای نفت و نان باشد، انقلاب و مبارزه اندیشه و دانش در مقابل خشونت و نادانی است، پس آیا منطقی نیست که چنین مبارزه ای عملا نه از محل مصرف نتایج علم و دانش بلکه از محل تولید و ترویج اندیشه و آگاهی آغاز شود؟